30 Temmuz 2013 Salı

Dışarıda bir ay vardı,deniz vardı,dışarıda bir rüya yelkenlisi vardı denizin üzerinde:

İnsana yalnız büyük ,şefkatli, güzel şeyler düşündüren

Dışarıda denizin kıyısında kırların ağaçların dünyası.

                                                                         Nazım Hikmet
Bembeyaz bir gece geçiyordu mavi camların dışından 
Ay vardı,deniz vardı dışarda 
dışarda bir bahtiyarlıktı ayın altındaki toprak.
 Nazım Hikmet

21 Temmuz 2013 Pazar

Soylu Kentler

Soylu Kentler


Soylu insanların yaşadığı büyük kentlere veda etmek kolaydır bir çıkış tabelası izler seni arkanda bırakırsın ve gidersin..
Soylu demeyeceğin insanların yaşadığı küçük kente veda etmek zordur..Acaba yaşadığım her günü hatırlayacak mıyım yoksa sadece güldüğüm zamanlarımı hatırlayacağım..Güldüğüm ama doyasıya güldüğüm içimden gelerek içinde hiç yalan olmaksızın..
Özleyecek miyim hiç doğmayan güneşi,Beyaz karanlıklarda içimdeki güneşe sarıldığım zamanları hatırlayacak mıyım? Şehrin tüm ışıkları söndüğünde ağırdan bir kar yağdığında..Belki de tam karanlık olmadığı için tüm çirkinlikler ortada belki de o yüzden..İşte o yüzden yalanlar,kinler,kıskançlıklar bu kadar ortada hiç bir zaman tam karanlık olmadığı için..
Hep Kar mı vardı? hayır çiçekler vardı  renk renk alabildiğine düz yeşillikler..taşlı yollar,soğuktan yanakları burunları kızarmış çocuklar,gençlik telaşında olanlar vardı,ağır abilerini örnek alanlar keşke hiç örnek almasa dediğin insanlar.
Gece herkes uyurken sihirli bir değnek dokunsa da aydınlansa sisli hava,güneş doğsa hep havada kalsa,sizi içine alabilecek kadar büyük kar taneleri saklasa,ya da sizi de alıp uzaklaştırsa denizli,güneşli kumsallara...
Herkes uyurken kutudan firar etse eski oyuncaklar, çıksa karanlık sokaklara karlar altında dans etse,sanki hiç sabah olmayacak güneşte doğmayacak gibi telaşsız,neşeli türlü türlü oyunlar kursa..
Bir gün camdan içeri bir güneş süzülür..bu güneşe dayanmayan kar taneleri sevdiği kente veda ederek yerini yağmur tanelerine bırakır..ıslatan ilk yağmur taneleri yemyeşil yapar kırları,dağları..Vakit geldi artık yaz geldi..
Yazlar sıkıcıdır aslında,yazlar veda demektir..
Vedalar hüzünlü olsa da hep geri gelmek umudu vardır.Bu umut sizi bağlar.Soylu demeyeceğiniz insanların yaşadığı küçük kentlere veda edersiniz...