Ne zaman vicdan sağırı olduk?Oysaki biz kendi sınırlarımız dışında
insanların canı yandığında yardıma koşardık.Bırakırdık siyasetin pis
oyunlarını,parayı pulu kim elinde ne var ne yok verirdi.Bizim köklerimizde
vardı bu yardımlaşma,dayanışma bu topraklardaydı.Hepimiz bu topraklardan doğduğumuza
göre yas tutmak,dua etmek,yardım etmek uzak olmamalı bizlere
Ne zaman birbirimizi bu kadar kırar olduk siyasi fikirlerimiz
davranışlarımızın temelini oluşturmaya başladı.Bizden olmayı dışlamaya
ötelemeye başladık.Özgürlük dedik ama bize göre hatalı olduğunda Ermeni dedik,Yahudi
dedik,Alevi dedik biz bu kavgaları
yaparken insanlar yaşamlarını yitirdi.Hayır dediği için mücadele ettiği için
hep bir satır fazla okuduğu için sizden olmadığı için...
Öldüler yaş sınırı da yok artık oysaki yine bu topraklarda ki insanlar
küçüklere ölümü hiç yakıştıramaz.Ölüleri ayrıştırmaya kalktık bizden,sizden
Ölenlerin yaşları kaçtı 15! 19! 24 ! belki de önünde baharları vardı sevdiği kız
olacaktı,kalbi ağrıyacaktı.Yanağından bir buse almak için güzel şiirler okuyacaktı.
Tüm bu yitirdiklerimiz bize kaybettiklerimizi hatırlatmak için yeterli
değil mi?
Biz bu topraklarda cenazeye saygı gösterdik,televizyonu açmazdık,yalnız
bırakmazdık,gözlerimizde yaş dudaklarımızda kırık bir tebessüm her içeri giren
anılarını yad ederdi yani öleni hep güzel hatırlardık.
Ölenin arkasından ağlayana'ölü sevici' demeye başladılar.Karanfil
bıraktık,minik bilyeler,tomalarıyla geldiler.
Ama hep beraber olmalıydık yan yana omuz omuza her yitirilen yürek bize biz
olduğumuzu hatırlatmalıydı.Herkes hep bir ağızdan neden diye sormalıydı olmadı
yapamadık.
Bizler bunun yerine siyaset meydanlarında 'dayılandık' kızdık,bağırdık bizi
sevenlerden hep bir oy daha fazla almak için.
Doğruya sizin vicdanınız kaç oy?
Mevsimlik işçiler öldü trafik terörü dendi sustuk,ihmal dendi sustuk biz
sustukça ihmallerde arttı.Tüm teknik evraklar teoride doldu.Büyük patronlar bir
takım elbise fazla alsın,güzel bir saat fazla taksın diye çalışanlar
helalleşerek çıktı evlerinden ölüme gittiğini bile bile karısına yeni bir mutfak
sözü verdi,çocuğuna kıyafet sözü
Karanlıktan çıktığında yeni doğan güneşe şükretti yeniden görebildiği için.
Şimdi ne olacak anladık mı?
Ders aldık mı yaşadıklarımızdan?
Kesinlikle hayır.
Bu ülke 99 depreminden ne kadar ders aldı ki Somadan ders alsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder