14 Mayıs 2014 Çarşamba

Kömür Karası,İnsanlık Yarası



Ne zaman vicdan sağırı olduk?Oysaki biz kendi sınırlarımız dışında insanların canı yandığında yardıma koşardık.Bırakırdık siyasetin pis oyunlarını,parayı pulu kim elinde ne var ne yok verirdi.Bizim köklerimizde vardı bu yardımlaşma,dayanışma bu topraklardaydı.Hepimiz bu topraklardan doğduğumuza göre yas tutmak,dua etmek,yardım etmek uzak olmamalı bizlere 

 Ne zaman birbirimizi bu kadar kırar olduk siyasi fikirlerimiz davranışlarımızın temelini oluşturmaya başladı.Bizden olmayı dışlamaya ötelemeye başladık.Özgürlük dedik ama  bize göre hatalı olduğunda Ermeni dedik,Yahudi dedik,Alevi  dedik biz bu kavgaları yaparken insanlar yaşamlarını yitirdi.Hayır dediği için mücadele ettiği için hep bir satır fazla okuduğu için sizden olmadığı için...
Öldüler yaş sınırı da yok artık oysaki yine bu topraklarda ki insanlar küçüklere ölümü hiç yakıştıramaz.Ölüleri ayrıştırmaya kalktık bizden,sizden Ölenlerin yaşları kaçtı 15! 19! 24 ! belki de önünde baharları vardı sevdiği kız olacaktı,kalbi ağrıyacaktı.Yanağından bir buse almak için güzel şiirler okuyacaktı.
Tüm bu yitirdiklerimiz bize kaybettiklerimizi hatırlatmak için yeterli değil mi?

Biz bu topraklarda cenazeye saygı gösterdik,televizyonu açmazdık,yalnız bırakmazdık,gözlerimizde yaş dudaklarımızda kırık bir tebessüm her içeri giren anılarını yad ederdi yani öleni hep güzel hatırlardık.
Ölenin arkasından ağlayana'ölü sevici' demeye başladılar.Karanfil bıraktık,minik bilyeler,tomalarıyla geldiler.
Ama hep beraber olmalıydık yan yana omuz omuza her yitirilen yürek bize biz olduğumuzu hatırlatmalıydı.Herkes hep bir ağızdan neden diye sormalıydı olmadı yapamadık.

Bizler bunun yerine siyaset meydanlarında 'dayılandık' kızdık,bağırdık bizi sevenlerden hep bir oy daha fazla almak için.
Doğruya sizin vicdanınız kaç oy?

Mevsimlik işçiler öldü trafik terörü dendi sustuk,ihmal dendi sustuk biz sustukça ihmallerde arttı.Tüm teknik evraklar teoride doldu.Büyük patronlar bir takım elbise fazla alsın,güzel bir saat fazla taksın diye çalışanlar helalleşerek çıktı evlerinden ölüme gittiğini bile bile karısına yeni bir mutfak sözü verdi,çocuğuna kıyafet sözü 
Karanlıktan çıktığında yeni doğan güneşe şükretti yeniden görebildiği için.
Şimdi ne olacak anladık mı? 
Ders aldık mı yaşadıklarımızdan?
Kesinlikle hayır.
Bu ülke 99 depreminden ne kadar ders aldı ki Somadan ders alsın.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder